Programy Specjalizacji dla Lekarzy Dentystów cz. I Kursy

()

Aktualizacja 2024-07-12

Myślicie, że Dentysta Stomatolog odbębni swoje kilka lat na studiach i to koniec i pozostaje mu tylko grzebanie w zębach i zbijanie grubej kasy  czy w ramach publicznej czy prywatnej praktyki lekarskiej nie narzekając na niedobór klienteli, która sama pcha się do niego drzwiami i oknami?

NIC BARDZIEJ MYLNEGO.

Lekarz Stomatolog wciąż podnosi swoje kwalifikacje, które nierzadko pochłaniają sporo czasu i pieniędzy i w ten sposób staje się z przeciętnego – dobrym a dalej najlepszym specjalistą z którego usług chcemy korzystać.

A jak wygląda takie szkolenie i staże specjalizacyjne   dla lekarzy dentystów nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie stomatologii? Określają to odpowiednie Rozporządzenia ale nie tylko. Kochanej wiedzy nigdy nie za wiele.

  1. CELE SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO

Celem szkolenia specjalizacyjnego jest uzyskanie przez lekarza dentystę wiedzy i umiejętności praktycznych umożliwiających samodzielne rozpoznawanie chorób, leczenie specjalistyczne i realizowanie zadań rehabilitacyjnych według standardów obowiązujących we współczesnej chirurgii stomatologicznej.

Oczekuje się, że w dążeniu do tego celu lekarz dentysta w trakcie szkolenia specjalizacyjnego opanuje zakres wymaganej wiedzy nakreślonej niniejszym programem, nabędzie biegłości w wykonywaniu zabiegów chirurgicznych i stosowaniu procedur stomatologicznych oraz zdobędzie umiejętności posługiwania się współczesną metodologią.

  1. Uzyskane kompetencje zawodowe

Celem szkolenia specjalizacyjnego jest uzyskanie szczególnych kwalifikacji w dziedzinie chirurgii stomatologicznej umożliwiających zgodnie ze współczesną wiedzą medyczną:

  1. Uzyskane kompetencje społeczne

Lekarz dentysta w czasie szkolenia specjalizacyjnego kształtuje i rozwija postawę etyczną oraz doskonali kompetencje zawodowe, a w szczególności:

I. WYMAGANA WIEDZA

Oczekuje się, że lekarz dentysta po ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie chirurgii stomatologicznej wykaże się przedstawioną poniżej wiedzą:

II. WYMAGANE UMIEJĘTNOŚCI PRAKTYCZNE
Oczekuje się, że po ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie chirurgii stomatologicznej lekarz wykaże się umiejętnością:

CZYTAJ  Wpływ problemów w jamie ustnej na zdrowie tematem kongresu stomatologów

FORMY I METODY SZKOLENIA A — Kursy specjalizacyjne

Wybrane kursy specjalizacyjne mogą być realizowane w formie e-learningowych.

Kurs wprowadzający: „Podstawy diagnostyki i leczenia w chirurgii stomatologicznej”

Zakres wiedzy:

 

Kurs: „Onkologia jamy ustnej i części twarzowej czaszki”

Zakres wiedzy:

 rozpoznawanie i leczenie zmian potencjalnie złośliwych, nowotworów niezłośliwych i złośliwych jamy ustnej i twarzowej części czaszki;

specjalizacji w dziedzinie chirurgii stomatologicznej dla lekarzy dentystów nieposiadających odpowiedniej specjalizacji 1 lub II stopnia, lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny

Kurs: „Rozpoznawanie i leczenie obrażeń części twarzowej czaszki”

Zakres wiedzy:

Kurs: „Chirurgiczne przygotowanie jamy ustnej do leczenia protetycznego”

Zakres wiedzy:

  1.     zabiegi chirurgiczne na tkankach miękkich i wyrostku zębodołowym:
  2. plastyka wyrostka zębodołowego,
  3. podwyższanie wyrostka zębodołowego przez pogłębianie przedsionka,
  4. zastosowanie tkanek autogennych i materiałów kościozastępczych.

 

Kurs: „Implantologia stomatologiczna”

Zakres wiedzy:

Kurs: „Diagnostyka i leczenie chorób stawów skroniowo-żuchwowych”

Zakres wiedzy:

 

Kurs: „Diagnostyka i leczenie stanów zapalnych części twarzowej czaszki”

Zakres wiedzy:

Kurs: „Ratownictwo medyczne”

Cel kursu:

Oczekuje się, że lekarz dentysta po ukończeniu kursu wykaże się znajomością. zaawansowanych technik resuscytacji krążeniowo-oddechowej oraz ratunkowego leczenia urazów.

Zakres wiedzy:

Dzień I. Wprowadzenie do medycyny ratunkowej, mechanizmy powstawania bólu oraz metody kontroli bólu przewlekłego:

Dzień II. Zaawansowana resuscytacja krążeniowo–oddechowa:

 

Dzień III. Zaawansowana resuscytacja krążeniowo-oddechowa (cd.):

 

CZYTAJ  Kim jest Najlepszy Dentysta?

Dzień IV. Ratunkowe leczenie urazów:

Dzień V. Ratunkowe leczenie urazów (cd.):

 

Kurs: Zdrowie publiczne

Część Zdrowie publiczne

Zakres wiedzy:

  1. Wprowadzenie do zagadnień zdrowia publicznego:

 ochrona zdrowia a zdrowie publiczne, geneza, przedmiot zdrowia publicznego jako

dyscypliny naukowej i działalności praktycznej;

  1. Organizacja i ekonomika zdrowia:
  1. Zdrowie ludności i jego ocena:
  1. Promocja i profilaktyka zdrowotna:
  1. Bioetyka:

 

Część II: Orzecznictwo lekarskie

Zakres wiedzy:

CZYTAJ  Tak było - Trochę Historii Stomatologii na fotografiach

 

Kurs: „Prawo medyczne”

Cel kursu:

Oczekuje się, że lekarz dentysta po ukończeniu kursu wykaże się znajomością podstawowych przepisów prawa w zakresie wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty oraz odpowiedzialności.

Zakres wiedzy:

zasady sprawowania opieki zdrowotnej w świetle Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

zasady wykonywania działalności leczniczej:

świadczenia zdrowotne,

podmioty lecznicze — rejestracja, zasady działania, szpitale kliniczne, nadzór,

działalność lecznicza lekarza, lekarza dentysty w formie praktyki zawodowej,

nadzór specjalistyczny i kontrole;

 zasady wykonywania zawodu lekarza:

definicja zawodu lekarza,

prawo wykonywania zawodu,

uprawnienia i obowiązki zawodowe lekarza,

kwalifikacje zawodowe,

eksperyment medyczny,

 zasady prowadzenia badań klinicznych,

dokumentacja medyczna,

prawa pacjenta a powinności lekarza (pojęcie świadomej zgody, prawo do odmowy udzielenia świadczenia),

stwierdzenie zgonu i ustalenie przyczyn zgonu;

 zasady powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego:

prawa i obowiązki osoby ubezpieczonej i lekarza ubezpieczenia zdrowotnego,

organizacja udzielania i zakres świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego;

dokumentacja związana z udzielaniem świadczeń z tytułu ubezpieczenia;

zasady wypisywania recept na leki oraz zleceń na wyroby medyczne;

zasady działania samorządu lekarskiego:

zadania izb lekarskich,

prawa i obowiązki członków samorządu lekarskiego,

odpowiedzialność, zawodowa lekarzy — postępowanie wyjaśniające przed rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed sądem lekarskim,

 uregulowania szczególne dotyczące postępowania lekarza w innych ustawach, w tym w szczególności:

sztucznej prokreacji,

przeszczepiania narządów i tkanek,

przerywania ciąży,

zabiegów estetycznych,

leczenia paliatywnego i stanów terminalnych,

chorób psychicznych,

niektórych chorób zakaźnych,

przeciwdziałania i leczenia uzależnień,

badań klinicznych;

 odpowiedzialność prawna lekarza — karna, cywilna:

odpowiedzialność karna (nieudzielenie pomocy, działanie bez zgody, naruszenie tajemnicy lekarskiej),

odpowiedzialność cywilna (ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej).

Czas trwania kursu: 3 dni (24 godziny dydaktyczne).

Forma zaliczenia kursu: potwierdzenie uczestnictwa w kursie oraz zaliczenie kolokwium z zakresu wiedzy objętej programem kursu, przeprowadzane przez kierownika kursu.

Kurs: „Przetaczanie krwi i jej składników”

Zakres wiedzy teoretycznej:

1) zasady organizacji służby krwi:

struktura organizacyjna służby krwi w Polsce,

podstawy prawne działania jednostek publicznej służby krwi, szpitalnych banków krwi, pracowni immunologii transfuzjologicznej,

organizacja krwiolecznictwa w podmiotach leczniczych, zasady współpracy z jednostkami publicznej służby krwi;

2) zadania szpitalnego banku krwi oraz gospodarka krwią w oddziale szpitalnym:

zasady działania szpitalnego banku krwi,

rola i. zadania lekarza odpowiedzialnego za gospodarkę krwią,

rola i zadania komitetu transfuzjologicznego,

składanie zamówień na krew i jej składniki,

dokumentacja szpitalnego batiku krwi,

dokumentacja krwiolecznictwa w oddziałach,

standardowe procedury operacyjne;

3) zasady pobierania krwi, oddzielania jej składników, badania i dystrybucji:

rodzaje składników krwi,

metody ich otrzymywania,

parametry kontroli jakości,

specjalistyczne składniki krwi:  napromieniowywane, inaktywowane,

warunki i sposób przechowywania oraz transportu krwi, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia odpowiedniego bezpieczeństwa;

4) racjonalne leczenie krwią i jej składnikami:

transfuzjologiczne aspekty leczenia niedokrwistości,

kliniczne wskazania do przetaczania koncentratów krwinek płytkowych,

kliniczne zastosowanie koncentratu granulocytarnego.

wskazania do stosowania osocza świeżo mrożonego i krioprecypitatu,

 wskazania do stosowania produktów krwiopochodnych: albumina, immunoglobuliny, koncentraty czynników krzepnięcia;

5) zabiegi lecznicze:

autotransfuzja,

hemodilucja,

upusty,

aferezy lecznicze;

6) immunologia transfuzjologiczna:

klinicznie ważne układy grupowe krwinek czerwonych,

pojęcie przeciwciał odpornościowych,

próba zgodności serologicznej,

dokumentacja wyników badań,

zakres badań pracowni immunologii transfuzjologicznej,

zasady trwałej dokumentacji badań grup krwi,

konflikt matczyno-płodowy,

układ HLA i HPA;

7) bezpieczeństwo krwi i jej składników:

metody zapobiegania przenoszeniu czynników chorobotwórczych drogą krwi i jej składników oraz produktów krwiopochodnych,

zasady bezpiecznego stosowania krwi i jej składników,

postępowanie przed przetoczeniem krwi,

sposób pobierania próbek do badań,

sposób kontroli krwi przeznaczonej do przetoczenia,

 identyfikacja biorcy,

dokonywanie zabiegu przetoczenia,

obserwacja pacjenta w trakcie i po przetoczeniu,

dokumentacja związana z zabiegiem przetoczenia;

8) zdarzenia i reakcje niepożądane:

poważne niepożądane zdarzenia i reakcje,

rodzaje powikłań poprzetoczeniowych: niehemolityczne  reakcje
poprzetoczeniowe, hemolityczne reakcje poprzetoczeniowe,

 sposób postępowania w przypadku wystąpienia powikłań,

sposób zgłaszania reakcji i zdarzeń niepożądanych oraz zdarzeń, które zostały wykryte przed przetoczeniem (ang. near–miss events).

Zakres umiejętności praktycznych:

1) podstawowe badania immunohernatologiczne wykonywane przed przetoczeniem krwi:

oznaczanie grup krwi,

wykonywanie próby zgodności serologicznej,

dokumentacja badań;

2) wykonywanie zabiegu przetaczania krwi:

pobieranie próbek krwi do badań wykonywanych przed przetoczeniem,

postępowanie z pojemnikami zawierającymi krew i jej składniki,

identyfikacja biorcy i kontrola dokumentacji,

dokonywanie zabiegu przetoczenia,

obserwacja pacjenta w trakcie i po przetoczeniu;

3) postępowanie po przetoczeniu:

postępowanie z resztkami poprzetoczeniowymi,

pobieranie próbek da badań w przypadku wystąpienia powikłań poprzetoczeniowych,

e) zgłaszanie niepożądanych zdarzeń i reakcji.

Kliknij na gwiazdkę, aby ocenić!

Średnia ocena / 5. Ilość:

Do tej pory nie oddano żadnych głosów! Bądź pierwszą osobą, która to oceni.

Podziel się

Może Cię zainteresować:

Próchnica znana wszystkim, ale czy wiem o niej wszystko?Z roku na rok więcej błędów medycznych. Odpowiedzialność karna lekarzy dentystówZanim dentysta przedstawi Ci możliwości wypełnienia podczas wizyty, ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z dostępnych opcji.Stosujesz dietę lub nieprawidłowo się odżywiasz? Zobacz jaki to ma wpływ na zdrowie jamy ustnej.

RANKINGI 2025